Yoğun bir kar yağışıyla uyandık bugüne… Hala da devam ediyor.  Sabah kalkınca fark edemedik ama Ankara bir kargaşaya uyandı bugün. Sebebi ise yağan kardı. Yolda kalanlar, sağa sola çarpanlar, yavaş ilerleyen trafik… Aman tanrım! Tam bir curcuna…

Eskiden kar demek eğlence demek, tatil demekti. Böylesine çok kar yağdığı zaman okullar tatil olurdu. Bir de böylesine her yer arabalarla dolu, apartman kalabalığı ile kaplı değildi. Daha fazla oyun alanları ve parklar vardı eskiden…. biz çocukken… Kartopu savaşları, kardan adamlar ve kar üzerinde futbol maçı yapmak gibisi yoktu. Hele meyilli yerlerden poşet üzerinde kaymak ne kadar eğlenceli olurdu. Bir de kızağın varsa eğer, değme keyfine… Kar yağması çocukken güzeldi, hem de çok.

Belki imkanlar kısıtlıydı, belki teknoloji yetmiyordu, bilemiyorum. Belki de kışlar daha çetindi. Ama yoğun kar yağışı oldu mu okullar hemen tatil olurdu. Güzel olurdu… Okul tatilse; ders yok, ödev yok, boş zaman çok anlamına geliyordu… Eee, böyle olunca da sokaklara, evin dışına atıyorduk kendimizi. Hele çocukluğumun geçtiği Ankara’nın Çamlıca semtini düşününce her şey daha güzeldi. Öyle şimdiki gibi sokaklar, boş araziler arabalarla dolu olmazdı. Park ve bahçeler çoktu. Her yer oyun alanıydı anlayacağınız. Şartlar böyle olunca, karın yağması tabiî ki büyük eğlence olurdu bizler için…

Apartman duvarlarına atılan kartoplarından adının baş harfini yazmaya çalışmaktı belki o zaman tek derdimiz. Bir de duvara gitmesi gereken kartoplarının, yanlışlıkla duvar yerine camlara isabet etmesi kimi zaman… Arkadaşına kar topu atmaya çalışırken, beklemediğin bir yerden kartopunun, montundan / kabanından içine girmesi, koynuna kaçması ürkütürdü bir tek insanı. Kan ter içinde kalmışken, birden karın soğuğunu hissetmek ne garip olurdu.

Belki de farkında olmasak da ; bu işin en güzel keyfi dışarıda kar ile oynanacak tüm oyunlar sonrasında, üşüyüp eve gidip sıcak bir şeyler içerken çizgi film kuşağını izlerken uyuya kalmaktı. Hatta uyuya kalıp da, takip ettiğin çizgi filmi kaçırmak yada tam başlarken uyanmak bile çok keyif verirdi insana…

Şimdi yine kar yağıyor. Tam da eskisi gibi; biraz lapa lapa, biraz hızlı ve ince şekilde… Her yer bembeyaz bir örtünün altında kalmış halde. Ama dışarıda bir şey eksik… Çocuklar yok. Onların yerinde ise sağa sola parkedilmiş yüzlerce araba ve hiçbir boş alan bırakmayan apartman kalabalıkları var. Çocuklar yok, eğlence yok. İşte o yüzden kar artık eğlence, keyif ve mutluluk yerine sadece curcuna ve eziyet getiriyor. Artık sadece lapa lapa keşmekeş yağıyor.

Yorum Yazın

Email adresiniz yayınlanmayacak.

Bu site, istenmeyenleri azaltmak için Akismet kullanıyor. Yorum verilerinizin nasıl işlendiği hakkında daha fazla bilgi edinin.